Postural Integration, een alternatieve methode van lichaamsgerichte psychotherapie, streeft ernaar het individu zich meer bewust te helpen worden van zichzelf in zijn lichaam en het de kracht te helpen vinden om zichzelf te veranderen in zijn "body-mind" - lichaam, emoties en attitudes. Het vernieuwende denkbeeld van Postural Integration zou bestaan in het integreren van therapeutische aanraking in een psychotherapeutisch parcours. Hierdoor neemt de methode een bijzondere plaats in in het veld van de lichaamsgerichte psychotherapieën. Het is een middel om cliënten hun gevoel van welzijn te vergroten, hun capaciteit om te voelen, hun vermogen om zich uit te drukken, hun gevoel van zelfbewustzijn te ontwikkelen. Men streeft ernaar om de eenheid van weefsel, gevoel en bewustzijn te herstellen door een rechtstreeks manuele, diepe ontspanning en "reorganisatie" van de fascie van de spieren, met tegelijkertijd ademhalingsoefeningen, emotionele ontlading en expressie, gestalt en bodymind drama.
Postural Integration werd in de jaren 60 ontwikkeld door Jack Painter, Ph.D, (geb. 1933), voorheen hoogleraar aan de Universiteit van Miami, na vele jaren van zelf-exploratie in gebieden als humanistische psychologie, dieptemassage, acupressuur en het vijfelementensysteem, gestalttherapie, maar vooral met reichiaanse therapie in combinatie met het werk en de theorieën van Ida Rolf. Postural Integration wordt onderwezen en beoefend in Europa, de Verenigde Staten, Canada, Mexico, Zuid-Afrika en Australië en is georganiseerd binnen de International Council of PsychoCorporal Integration Trainers (ICPIT) .